Filistinli Kız Çocuğu Dünyaya Seslendi!

İsrail’in Gazze’ye yaptığı hava saldırılarından dolayı yüzlerce çocuk yaşamını yitirdi. 13 yaşındaki bir kız çocuğu dünyaya seslenerek, "Çocuklar ne yaptı? Bizler insanız. Bizim için üzülmeyi bırakın ve yardım edin." dedi.

İsrail ve Hamas’ın askeri kanadı El-Kassam Tugayları arasında 7 Ekim tarihinden bu zamana dek süren çatışmalar gün geçtikçe daha da artıyor.

İsrail'in abluka altındaki Gazze Şeridi'nde sivil yerleşim yerlerine yağdırdığı bombalar sebebiyle şu ana dek 614’ü çocuk, 370’i kadın olmak üzere 1900'den fazla kişi hayatını kaybetti.

 Dünyanın gözleri önündeki acı olaylar sürerken 13 yaşındaki Filistinli bir kız çocuğu dünyaya seslendi.

"NASIL BİR HAYAT YAŞAYABİLİRİM Kİ?"

Filistinli kız çocuğu yürek burkan şu cümleleri kurdu:

"Bizim nasıl acı çektiğimizden, nasıl barış içinde yaşayabileceğimizden bahsediyorsunuz. Ama artık biz de huzur içinde yaşayamıyoruz. Daha çok acı çekiyoruz. Ben 13 yaşında bir çocuk olarak diyorum ki; su istiyorum, yemek istiyorum. Nasıl bir hayat yaşayabilirim ki? Ben de diğer tüm çocuklar gibi bir çocuğum? İnsanlar bana gözyaşlarımın altın olduğunu söylüyor. Ama sadece ağlıyorum, ağlıyorum ve hiçbir şey göremiyorum. Ne yapmam gerekiyor?"

"ÇOCUKLAR SİZE NE YAPTI?"

Müslümanlara seslenen Filistinli kız şunları söyledi:

"Yardım istiyorum. Arap ülkelerinden, İslam ülkelerinden yardım istiyorum. Bize kimse yardım etmiyor. Çocuklar size ne yaptı? Ağlamaları onların suçu mu? Yardım istemeleri onların suçu mu? Biz çocuğuz. Tıpkı diğer çocuklar gibi. Sizden yardım istemiyorum. Sizden paylaşmanızı istiyorum. Sizden en azından bize acımanızı istiyorum. Bizim için üzülmenizi istemiyorum. Bizler çöp parçası değiliz."

"BURASI BİR HAPİSHANE DEĞİL ÇÜNKÜ BİZ HİÇ SUÇ İŞLEMEDİK"

Ailesinden de ölenler olduğunu söyleyen 13 yaşındaki kız çocuğu şöyle dedi:

"Bizler insanız. Haklarımız var. Bizler yaşayan parçalarız. Bizi çöp olarak görmeniz haksızlık. Burada sıkışıp kaldık. Burası bir hapishane değil çünkü biz hiç suç işlemedik. Bu içerisinde sıkıştığımız ve çıkamadığımız küçük bir kamp. Bu haksızlık. Ben bir çocuğum ve travmanın nasıl birşey olduğunu biliyorum. Ve bu diğer çocuk travmalarına benzemiyor. İnsanların öldüğünü gördüm. Ailemin bir kısmı öldürüldü. Benim bunu sadece izlemem mi gerekiyor?"