Tablo’da İzleyicinin hemen dikkatini çeken, kesinlikle canlı pembe bir elbise giymiş, zarif bir şekilde giyinmiş genç bir kız görüntüsü. Waring'in pembe rengini kullanması gençliği, canlılığı ve yaşamın çiçek açmasını simgeliyor.
Konu sakin ve düşünceli bir ifadeyle tasvir ediliyor; bu da bir iç gözlem veya sessiz tefekkür duygusunu çağrıştırıyor. Bu iç gözlemsellik portreye aslında karmaşıklık katıyor ve bu sayede izleyicileri genç kızın düşünceleri ve hayalleri üzerinde düşünmeye davet ediyor.
Waring'in bu resimdeki teknik ışık ve gölge ustaca yansıtması. Arka plan daha yumuşak, sessiz tonlarda işlenmiş. Elbisenin kıvrımları ve kıvrımlarıyla birlikte dokusu hassas bir şekilde işlenerek Waring'in detaylara olan ilgisini ve kumaşın dokusunu anlamamızı sağlıyor.
Sanatçıyı biraz daha tanıtmak istiyorum.
Waring, Edmonia Lewis, Meta Vaux Warrick ve Augusta Savage ile birlikte Waring, yirminci yüzyılın ilk yarısının önde gelen Siyah Amerikalı kadın sanatçılarından biridir. Stilistik liderliğini Monet, Manet, Corot ve Cézanne gibi isimlerden alan Waring, Aaron Douglass ve Beauford Delaney ile birlikte Afro-Amerikan edebiyat, sanat ve sanat dünyasındaki etkili hareket olan Harlem Rönesansı ile ilişkilendirilen en etkili portre ressamlarından biri olarak ortaya çıktı. ve 1918 ile 1930'ların sonları arasında gelişen kültürel tarih. Irksal stereotiplere meydan okuyarak, itibarını, mükemmel bir beceri ve hayal gücüyle yaptığı, önde gelen Afrikalı Amerikalıların portreleri üzerine inşa etti. Waring, Amerika'nın en eski Siyahi eğitim kurumlarında sanat eğitimi programlarının direktörlüğü görevi aracılığıyla Siyah kültürünün ve tarihinin ilerlemesine ömür boyu bağlılığı nedeniyle de aynı derecede saygı görüyor.
Waring, birçok yüksek profilli Siyah toplum figürünü, Harlem Rönesansı üyelerini, arkadaşlarını ve aile üyelerini resmetti. Ancak Waring'in kariyerini belirleyen eseri, sıradan bir çamaşırcı kadın olan Annie Washington Derry'nin 1925 tarihli portresidir. Konusunun sessiz asaletini ve içsel kararlılığını yumuşak kahverengi ve bej tonlarla yakalayan ödüllü portre, Paris'te ve Amerika'da sergilendi ve Waring'i sanat dünyasına etkili bir şekilde "duyurdu".
Waring, resimlerinin yanı sıra sanat ve müziği Afro-Amerikan kimliğinin ve başarısının ayrılmaz bir parçası olarak gören öncü bir eğitimciydi. Philadelphia'nın tamamen siyahilerden oluşan Cheyney Öğretmenler Eğitim Okulu'nun sanat ve müzik bölümlerinin kurucusu ve başkanıydı. Okulla olan kırk yıllık ilişkisi, yaşam boyu "öğretme ve sanata olan bağlılığı ve gelecek nesil Afrikalı Amerikalı sanatçılar ve öğretmenler üzerindeki üretken etkisi" nedeniyle Connecticut Kadınlar Onur Listesi'ne alınmasını sağladı.
Waring, natürmortlar ve manzaralar da dahil olmak üzere diğer türlerde de çalıştı. Manzaralar onun Empresyonistlere ve Post-Empresyonistlere olan empatisini ve doğal çevresine olan yakınlığını ortaya koyuyor. Gerçekten de Waring, daha geniş bir renk paleti tercihine ve daha sonraki portrelerinin belirleyici niteliği haline gelen daha incecik bir renk karışımına doğru genel değişimine, manzara resimleri aracılığıyla ulaştı.
Waring, aralarında Rudolph Fisher, Georgia Douglas Johnson, Jessie Fauset ve James Weldon Johnson'ın da bulunduğu Harlem Rönesansının önde gelen isimleri için kısa öyküler, şiirler, denemeler ve makaleler için çok sayıda illüstrasyon da hazırladı.
Ancak bir illüstratör olarak en büyük etkiyi sivil haklar için üç ayda bir yayınlanan The Crisis adlı çalışmasıyla yaptı. Resimleri gibi, onun illüstrasyon çalışması da apolitikti ve Afro-Amerikan yaşamının ve halkının onurunu kutlayan resimler içeriyordu.
Sevgi ve Sanatla kalın…
Joyce Cigdem Canbakis
GÜNDEM
Sayfa başına git