İran'ın Nükleer Bomba Elde Etmesi Ne Kadar Sürer?

Bilim ve Uluslararası Güvenlik Enstitüsü: Rejim, bir ayda 6 nükleer bomba üretmeye yetecek kadar zenginleştirilmiş uranyum ve 5 ayda 12 nükleer bomba üretmeye yetecek kadar zenginleştirilmiş uranyum elde edebilir

Batı, İran'ın büyüyen nükleer programını birçok kez kınamaya istekli oldu.

Son tepkilerde ise ABD, Birleşik Krallık, Fransa ve Almanya, 2023 Aralık ayı sonunda ortak bir bildiri yayımlayarak açıklama yaptı.

Raporda, İran rejiminin yüksek oranda zenginleştirilmiş uranyum üretmek için "hiçbir inandırıcı sivil gerekçesi" olmadığı bir kez daha ilan edildi.

Bu ülkelerin açıklamalarına göre İran, Ocak-Haziran 2023 arasında Natanz ve Fordo nükleer merkezlerindeki zenginleştirilmiş uranyum üretimini yüzde 60 oranında artırdı.

Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı, İran'ın yüzde 60'a kadar zenginleştirilmiş yeterli uranyuma sahip olduğunu söyledi. Daha da zenginleştirilirse 3 nükleer bomba yapımında kullanılabilir.

Bu seviyedeki uranyum zenginleştirmesi, nükleer silah yapmak için gereken seviyeden, yani yüzde 90 oranında zenginleştirilmiş uranyumdan çok da uzak değil.

ABD'deki Bilim ve Uluslararası Güvenlik Enstitüsü, geçen salı günü yayınlanan bir çalışmada, İran rejiminin bir ayda altı nükleer bomba üretmeye yetecek kadar zenginleştirilmiş uranyum elde edebileceğini bekliyordu.

Uranyum üretimi silah düzeyinde devam ederse, beş ay içinde 12 nükleer bomba yapmak için gereken uranyuma ulaşılabilir.

Nükleer silah üretim sürecinin karmaşıklığı göz önüne alındığında Bilim ve Uluslararası Güvenlik Enstitüsü, İran'ın bazı ilgili sektörlerde hâlâ tam olarak hazırlıklı olmadığına inanıyor.

Ancak İran'ın nükleer savaş başlığı taşıyabilen füzeler de dahil olmak üzere çeşitli fırlatma sistemlerine sahip olduğunu düşünüyor. Böylece "Başlat" bölümü tamamen hazır.

Bu çalışmada da belirtildiği gibi zenginleştirilmiş uranyumun nükleer silaha dönüştürülmesi konusunda halen yapılması gereken çalışmalar bulunuyor.

Bu bölüm, nükleer silah bileşenlerinin geliştirilmesi, test edilmesi ve üretilmesi, silah yapımında uranyumun metal bileşenlere dönüştürülmesi ve nükleer silahların uçaklara veya füzelere kurulumuna veya büyük ölçekli yer altı testlerinde kullanıma hazırlanmasına ilişkin teorik hesaplamalar ve simülasyonları içermekte.

Yukarıdakilere ek olarak bu bölüm, güçlü bir patlayıcı sistemde ustalaşmayı, yüksek derecede patlayıcı malzemeler üretmeyi ve nükleer bir patlamaya neden olmak için doğru anda birkaç reaksiyon içeren bir "nötron başlatıcısı" oluşturmayı içeriyor.

Bu çalışmada İran'ın nükleer bomba üretmek için silah ihtiyacını tamamlamak adına izlemesi gereken iki önemli yöntem sıralandı:

Birincisi, çok sayıda nükleer bomba elde etmek için hızlı bir hamle düzenlemek,

İkincisi, "Amad" olarak bilinen önceki nükleer programını, balistik füze fırlatmaya uygun savaş başlıkları üretme yeteneğiyle tamamlamak.

AMAD, İran rejiminin nükleer silah üretmeyi amaçladığı iddia edilen gizli nükleer projesidir ve bu proje 2003 yılında durduruldu.

2018 baharında Binyamin Netanyahu, İran rejimini "Amad" projesine ilişkin gizli bilgileri, istediği zaman nükleer silah üretmek amacıyla kullanmak üzere saklamakla suçlamıştı.

Bu çalışmaya göre ikinci yöntem birçok zorlukla karşı karşıya ve gizliliğinin çok uzun süre korunması gerekiyor.

Çünkü erken keşfedilmesi İsrail, Amerika ve müttefiklerinden güçlü bir uluslararası tepkiye neden oluyor.

Nükleer bombaya sahip olmayı hızlandırmayı amaçlayan ilk yöntem ise İran rejiminin bölgede nükleer güç olarak yerleşmesinin daha güvenli bir yolu olarak değerlendiriliyor.

Bu yöntem uluslararası topluma İran'a yanıt vermesi için çok az zaman tanıyor.

Aslında bu yol, 1980'lerin başındaki "başarılı" Pakistan nükleer programının ve 1990'lardaki "başarısız" Irak nükleer programının izlediği yolun aynısı.

Irak'ın nükleer programı, Kuveyt Savaşı sırasında ABD ve müttefiklerinin -farkında olmadan- Irak'ı işgal etmesiyle sona erdirildi.

Yüksek patlayıcı ışın, nötron başlatıcı ve yüksek patlayıcı bileşenler gibi ham nükleer silah yapımına yönelik silah adımlarının çoğunun tamamlandığı bir zamanda, Bilim ve Uluslararası Güvenlik Enstitüsü'nün tahminlerine göre bazı önemli görevlerin devam etmesi muhtemel.

"Soğuk test" bu bağlamda önemli bir adım olabilir. Bu, çekirdeğinde nükleer silah yapımında kullanılan uranyumu içeren ve bir şekilde grubun operasyonunu ve performansını değerlendiren bir nükleer cihazın tamamının son testi. İran rejiminin böyle bir deneye hazırlandığı söyleniyor.

İran rejimi, silaha uygun uranyum üretimini ilerleterek, silaha uygun uranyumu nükleer silah bileşenlerine dönüştürmeye hemen hazırlanabilir.

Batılı istihbarat teşkilatlarının, özellikle de İsrail'in ilgisini çeken bölgedeki istikrarsız durum ve Ortadoğu'daki çatışmalar göz önüne alındığında, söz konusu çalışma, İran'ın "nükleer bomba" üretme hamlelerinin ilk aşamalarının sessizce devam ettiğini düşünüyor.

Bilim ve Uluslararası Güvenlik Enstitüsü'nün spekülasyonlarına dayanarak ve İran'ın silah kalitesinde uranyum üretimi için çok kısa bir zaman çizelgesine ulaştığı dikkate alınarak, zenginleştirilmiş uranyumunu UAEK koruma önlemlerinin dışında tutmak için altı aylık programın dördüncü ayına kadar bekleyebilir. Aksi takdirde, UAEK müfettişleri büyük ihtimalle bunu öğrenecek.

İran, örneğin bir yangın kazası gibi çeşitli ve sahte bahanelerle, UAEK denetçilerinin çalışmalarını, özellikle de zenginleştirilmiş uranyum depolamak için kullanılan korunaklı alanlara ve nükleer silah yapımında kullanılan zenginleştirilmiş uranyum üretmek için kullanılan santrifüjlere erişimi geciktirebilir.

Bu durumda Batılı istihbarat teşkilatlarının İran rejimini sorumlu tutmak için iki aydan az bir süresi olabilir.

Buna göre Bilim ve Uluslararası Güvenlik Enstitüsü, ABD ve müttefiklerinin bir "caydırıcılık stratejisine" odaklanmaktan ve uluslararası toplum tarafından İran rejimini nükleer silahlara sahip olma kararından caydırmak için askeri saldırı başlatmak gibi hızlı ve radikal önlemler almaktan başka seçeneği olmadığı sonucuna varıyor.

Enstitü, aynı bağlamda, İran'ın nükleer yeteneklerini yok etmek amacıyla ABD ile İsrail arasındaki askeri işbirliğinin güçlendirilmesiyle, İran'ın nükleer silah üretmeye yönelmesi halinde bunun da sağlanması gerektiğini ekliyor.

İsrail mümkün olan en kısa sürede İran'ın nükleer tesislerine saldırıp yok edebilir.

Ayrıca ABD, İran rejiminin nükleer silahlara sahip olmasını önlemek ve Tahran'ı misilleme yapmaktan caydırmak için bölgedeki müttefikleriyle askeri iş birliğine öncelik vermeli.

Öte yandan Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı'nın, nükleer programının barışçıl olmadığını kanıtlayacak deliller elde etmek ve Tahran'ı uluslararası toplumdan tamamen izole etmek amacıyla İran rejimine baskı uygulamaya devam etmesi gerekiyor.